Świątynia powstała w 1688 roku dzięki środkom przeznaczonym na ten cel przez lokalnego szlachcica, Melchiora von Studnitz. Według niektórych źródeł jego wieża może być jeszcze starsza. Kościół powstał dla lokalnej społeczności ewangelickiej. Obecnie jest to świątynia katolicka. W 1939 została odbudowana, w wyniku czego do dziś przetrwała jedynie stara wieża. Cały kościół zachował swój charakter i kształt, ale został wykonany z nowego drewna. W 1975 wyremontowano i wymieniono na nowe pokrycie dachowe.

Drewniany kościół został wybudowany na osi wschód-zachód, a zatem możemy mówić, że jest orientowany. Zrębowa konstrukcja ustawiona jest na kamiennej podmurówce, a wieża ma konstrukcję słupową. Do szerokiej nawy, zbliżonej kształtem do kwadratu, przylegają kruchta, wieża oraz mniejsze od niej prezbiterium.

Po wejściu do świątyni warto zwrócić uwagę na strop, który ozdobiony jest kasetonami. Na czterech słupach we wnętrzu wsparto chór, który dodatkowo łączy się z emporami. Do naszych czasów zachował się niewielki fragment stropu z XVII wieku. Jest na nim polichromia przedstawiająca scenę Sądu Ostatecznego. Fragment ten otoczono ludowo-renesansową ramą z tego samego okresu, ozdobioną motywami roślinnymi. Ołtarz główny wykonano w stylu późnobarokowym, pochodzi on z I połowy XVIII wieku. Wśród zgromadzonych tam skarbów sztuki wyróżniają się rzeźby aniołów oraz Chrystusa Zmartwychwstałego. Podobnie jak i w innych drewnianych barokowych świątyniach na uwagę zasługuje ambona. To miejsce w dawnych czasach spełniało szczególną rolę w świątyniach, dlatego bywało bogato zdobione. Nie inaczej jest w kościele w Wierzbicy Dolnej. Tutejsza ambona pochodzi z XVIII wieku i jest ozdobiona polichromią. Namalowano na niej czterech ewangelistów oraz postaci Mojżesza, Aarona i św. Jana Chrzciciela.

Szukając pięknych detali nie można przegapić także organów z XVIII wieku, ale jest tu jeszcze kilka rzeczy, na które warto zwrócić uwagę. Wśród rzeźb wyróżnia się gotycka pieta z początku XVI wieku, gotycki krucyfiks oraz epitafium renesansowe z namalowanym portretem wotywnym. Wykonane zostało w XVII wieku. Pod stropem zamontowano trzy autentyczne kopie rycerskie.