Miejscowość została założona w 1367 roku przez wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Winricha von Kniprode. Kościół parafialny w stylu gotyckim z cegły i kamienia wybudowano pod patronatem rodu Truchsses von Wetzhaussenów w latach 1375–1400. Od roku 1528 filią kościoła w Łankiejmach była świątynia w Gudnikach. Do parafii należały Gudniki i Sarkajmy. Od czasów reformacji, aż do końca II wojny światowej kościół był zarządzany przez ewangelików. Wieżę kościelną zbudowano na przełomie XV i XVI wieku. 17 stycznia 1818 roku przechodzący nad Prusami Wschodnimi orkan w ciągu kilku godzin dokonał znacznych spustoszeń w budowli. Wieżę odbudowano od drugiej kondygnacji jeszcze w tym samym roku. Świątynię odnowiono w roku 1911.

W pomieszczeniach pod wieżą znajdują się cztery płyty nagrobne, marmurowe, wmurowane w renesansową ścianę z naturalnej wielkości postaciami zmarłych członków starego rodu Truchsses von Wetzhaussenów, do którego do XVI wieku należała wieś. Od lat 50. ubiegłego wieku w Łankiejmach zaczął pojawiać się ksiądz katolicki, a w 1962 roku została erygowana parafia. Świątynie zostały zbudowane pod koniec XIV wieku. Do II wojny światowej należały do ewangelików. Po poprzednich właścicielach kościołów pozostała część wyposażenia, między innymi niespotykana dekoracja wieńcząca chór w Łankiejmach, przedstawiająca dwunastu proroków ze Starego Testamentu i to nie tych najbardziej znanych, jak Jeremiasz czy Izajasz, ale tzw. proroków mniejszych. W środku zachował się również XVII-wieczny ołtarz i ambona oraz krucyfiks z 1515 roku.