Gotycki kościół rzymskokatolicki pw. św. Bartłomieja w Chotlu Czerwonym pochodzi z XV wieku i został zbudowany dzięki staraniom znanego polskiego kronikarza – Jana Długosza. Sama miejscowość i tamtejsza parafia ma znacznie dłuższą historię. Pierwszy drewniany kościół został tutaj wzniesiony prawdopodobnie w połowie XII wieku. Wspomniany Jan Długosz posiadał na terenie Chotla Czerwonego znaczny folwark z ogrodem. Patrząc na niszczejący 300-letni drewniany kościół polski dziejopisarz zdecydował się na ufundowanie nowej świątyni. W ten sposób w latach 1440-50 w miejscowości Chotel Czerwony stanął piękny gotycki kościół. Znawcy architektury twierdzą, że jest miniaturą kolegiaty wiślickiej. Podobnie jak ona zbudowany został jako świątynia jednonawowa z nawą na planie zbliżonym do kwadratu.

W spojeniach sklepienia świątyni widnieją herby fundatora Jana Długosza oraz Zbigniewa Oleśnickiego, a także herb Jagiellonów.

O wyjątkowości kościoła w Chotlu Czerwonym w dużej mierze decyduje fakt, że zachował się do czasów obecnych w stanie niemal nienaruszonym – zarówno jeśli chodzi o kształt, jak
i wyposażenie. Nad wejściem do świątyni znajduje się tablica erekcyjna z 1450 r.
z płaskorzeźbą przedstawiająca Matkę Boską z Dzieciątkiem. Wewnątrz kościoła można obejrzeć cenne gotyckie rzeźby. Szczególną uwagę zwraca Chrystus na krzyżu, dzieło
z ok. 1400 r. eksponowane na północnej ścianie nawy. W ołtarzu głównym znajduje się późnogotycki krucyfiks z XV w., a w dwóch rokokowych ołtarzach bocznych z II poł. XVIII w. umieszczone są obrazy przedstawiające NMP Niepokalane Poczęcie i św. Bartłomieja.

Do nawy kościoła przylegają dwie kruchty, gotycka od południa, ze znajdującym się na jej zewnętrznej ścianie zegarem słonecznym, i piętrowa neogotycka od zachodu, dobudowana
w 1850 r. Za późnobarokowym ołtarzem głównym znajduje się gotyckie sakramentarium, czyli specjalne pomieszczenie służące do przechowywania Najświętszego Sakramentu.