Chrześcijańskie parafie bardzo często powstawały w miejscach, które dawniej pełniły ważną rolę w kulturach pogańskich. Malutkie Żukowo w diecezji płockiej jest fascynującym przykładem takiego działania. Włączając wiele zwyczajów do nowej tradycji oraz lokując świątynie w świętych miejscach pogan chrześcijanie stopniowo „nadbudowywali” nad starym nowym świat religijny.

Według ekspertyz pracujących w tej okolicy archeologów, parafia mogła istnieć w tym miejscu już w XII wieku. Badacze odnaleźli ślady miejsc pochówku, gdzie obok pogańskich urn z prochami znajdują się szkielety pochowane w trumnach, co jest już chrześcijańską praktyką.

Do 1599 w Żukowie działał drewniany kościół, który niestety nie przetrwał próby czasu. Następny wiek przyniósł budowę kolejnej świątyni, która przetrwała do trzeciego kwartału XVIII wieku. Obiekt, do którego zapraszamy Was dzisiaj, został zbudowany w 1785 roku. Z początku miał on inną bryłę, obecny kształt uzyskał w wyniku generalnego remontu z 1878 roku. Wyprostowane ściany wzmocniono murłatami czyli poziomymi belkami. Dodatkowo konstrukcję wsparło 10 filarów, które nadały jej bryłę trójnawową. Prezbiterium otrzymało dwa okna oraz loże, zaślepiono boczne wejście i usunięto dwie kruchty.

Budynek z pewnością robi wrażenie na każdym, kto go odwiedzi. Duża drewniana budowla otoczona drzewami oraz kamiennym murkiem wyróżnia się z otoczenia. Do wejścia prowadzą szerokie schody, także z kamienia. Drewniane belki fasady, ułożone pod skosem, układają się w piękny wzór.

Wygląd wnętrza jest efektem prac z lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku. Ściany wyłożono boazerią oraz deskami. Pierwszym elementem wystroju, który natychmiast rzuca się w oczy, jest drewniana chrzcielnica. Została ona wykonana w XVIII wieku i przypomina dekorowaną wazę. Pokrywa natomiast ma wyobrażać mityczny róg obfitości. Całość umieszczono na grubej kanelowanej kolumnie. Wśród innych dekoracji wnętrza wyróżnia się barokowy krucyfiks z XVIII wieku (prawa boczna ściana) oraz wykonane w 1867 roku w Warszawie organy. Warto także zwrócić uwagę na miedzianą kropielnicę. Pochodzi ona z XVIII wieku i nie jest jedyna w tym miejscu. Kolejne dwie, granitowe, umieszczono na zewnątrz. Zostały one wykonane na przestrzeni XV-XVI wieku. Odwiedzającym parafię w Żukowie polecamy takżę spoglądać w górę, ponieważ kasetonowy strop świątyni jest wyjątkowo piękny.

Kościół może pochwalić się trzema ołtarzami pochodzącymi z XIX wieku. Ołtarz główny ozdabia XVIII-wieczny krucyfiks oraz obraz olejny przedstawiający świętego Rocha. Dodatkowo znajduje się tam wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, przywieziony z Jasnej Góry. Patron parafii, św. Zygmunt, spogląda na nas z obrazu na prawym ołtarzu bocznym. Jego wizerunek sporządził Antoni Murzynowski w 1874 roku. Kolejne warte uwagi obrazy można podziwiać w nawie głównej: XVIII-wieczny wizerunek świętego Marka oraz widok Płocka i obraz przedstawiający św. Hieronima. Drugim patronem parafii jest święty Wawrzyniec i jego obraz, także autorstwa Antoniego Murzynowskiego, znajdziemy w tej świątyni.