Miejscowość o tak pięknej nazwie jak Bieździedza musi być wyjątkowa. Rzeczywiście tak jest, o czym świadczy choćby historia tej osady. Dokumenty opatów benedyktyńskich z Tyńca (okolice Krakowa) wspominają ją już w XII wieku. To jedna z najstarszych wsi Pogórza Karpackiego. Miejsce, gdzie obecnie stoi zabytkowy kościół, było wykorzystywane od wieków do praktyk religijnych. W najdawniejszych czasach grzebano tam zmarłych w otoczeniu kręgu starych dębów. Nie można wykluczyć, że taki krąg mógł mieć znaczenie także w czasach przedchrześcijańskich, a po nastaniu nowego religijnego porządku został anektowany dla nowych rytuałów. Parafia została erygowana w 1326 roku, sześć lat wcześniej stanął tam malutki kościółek, ufundowany przez rycerstwo Helwigów. Świątynia przetrwa około 50 lat i zostanie zniszczona przez pożar. Podobny los spotka także jej następczynię w roku 1400. Właściciele majątku nie poddali się jednak i na przestrzeni lat 1402-1409 ufundowali budowę nowego kościoła, który został konsekrowany w 1453 roku. W późniejszych wiekach ziemie te miały wielu różnych właścicieli.

W 1879 roku doszło do dramatycznych wydarzeń, kiedy po raz trzeci ogień zniszczył świątynię w Bieździedzy. Tym razem stało się to podczas remontu drewnianej sygnaturki. Ogień zniszczył ołtarze, obrazy, archiwa, chór, ambonę, gobeliny i chorągwie. Temperatura była tak ogromna, że wykonana ze spiżu chrzcielnica uległa stopieniu.

Wielu spośród wymienionych rzeczy niestety nie dało się w żaden sposób odzyskać lub zrekonstruować. Zachowane mury na szczęście były wystarczająco kompletne by przy niemałej pomocy parafian odbudować kościół. Przez ten czas msze odbywały się na pobliskim cmentarzu.

Obecnie liczący sobie prawie siedem wieków kościół zachwyca pielgrzymów z całego świata. Kamienny obiekt w stylu gotyckim jest jednym z najbardziej znanych zabytków Podkarpacia.

Obecne wyposażenie, które można podziwiać w jego wnętrzu, pochodzi z 1880 i zostało utrzymane w stylistyce neogotyckiej. Na uwagę zasługuje obraz „Zdjęcie z krzyża” pochodzący z 1916 roku oraz kaplica Romerów z ciekawymi epitafiami. Każda z kamiennych tablic dotyczy innego członka rodziny. Do czasów obecnych przetrwały XIX-wieczne stacje Drogi Krzyżowej, żyrandole i obrazy.