Pierwsze pisemne wzmianki o parafii w Łukowicy pochodzą z 1325 r. Zachowany do dziś, drewniany, zabytkowy kościół pw. Św. Andrzeja Apostoła został rozbudowany w latach 1693-1697 z fundacji Hieronima Sędzimira na miejscu wcześniejszej gotyckiej świątyni. O wykorzystaniu elementów wcześniejszej świątyni świadczą m.in. odsłonięte niedawno ,podczas prowadzonych prac konserwatorskich, fragmenty późnogotyckiej polichromii pochodzącej jeszcze z XVI w. ukryte pod warstwami późniejszych malowideł.

Kościół został wzniesiony w konstrukcji zrębowej, z wyjątkiem dobudowanej nieco później wieży o konstrukcji słupowej nakrytej barokowym hełmem. Ściany zewnętrzne są oszalowane, czyli pokryte pionowymi deskami. Świątynia jest orientowana, trójdzielna – z szerszą nawą i węższym prezbiterium zakończonym wielobocznie. Po obu stronach prezbiterium znajdują się symetryczne przybudówki, o ciekawym ośmiobocznym kształcie. W jednej mieści się zakrystia, w drugiej kaplica.

1720 r. odbyła się konsekracja świątyni. Od tamtej pory kościół był kilkakrotnie remontowany i konserwowany. Obecny wygląd zawdzięcza przebudowie w latach 70. XIX w. Wewnątrz świątyni znajduje się ołtarz główny z końca XVII w. z obrazem Św. Andrzeja oraz figurą Matki Boskiej. Po bokach, w nawie, umieszczone są dwa późnobarokowe ołtarze boczne: lewy poświęcony Św. Teresie od Dzieciątka Jezus oraz prawy z obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Ołtarz w kaplicy zdobi obraz Św. Michała Archanioła z XVIII w. Na uwagę zasługuje też strop ozdobiony polichromią z XIX w. oraz barokowa kamienna chrzcielnica w nawie pochodząca z 1693 r. Dawniej w kościele znajdowała się piękna rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XIV w. zrabowana w czasie okupacji.

Obecnie funkcję kościoła parafialnego Łukownicy pełni świątynia pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych poświęcona i oddana do użytku w 1995 r. Drewniany barokowy kościół pw. św. Andrzeja przejął rolę kościoła pomocniczego.