Można powiedzieć, że miejsce to zostało wskazane osobiście przez Boga do postawienia obiektu kultu. Historia tutejszego sanktuarium jest dobrze udokumentowana i rozpoczyna się w 1585 roku. Mający wówczas trzynaście lat syn lokalnego szlachcica, Wojciech Borowiusz miał doznać objawienia: jego oczom ukazał się Jezus Chrystus w otoczeniu świętych. Wydarzenie tak silnie wpłynęło na młodego człowieka, że postanowił całą swoją życiową drogę skierować właśnie w stronę duchowości katolickiej. Historia zapamięta go jako gorliwego studenta Akademii Krakowskiej, magistra, a następnie doktora filozofii i teologii. Kolejnym krokiem była profesura i zostanie dziekanem tych dwóch wydziałów. Borowiusz także aż czterokrotnie pełnił funkcję rektora uczelni. Jednocześnie realizował karierę w Kościele, otrzymał święcenia kapłańskie, godność, a w 1634 r. został proboszczem tej kolegiaty. To właśnie on rozpoczął kult Przemienienia Pańskiego w Cmolasie.

Do 1646 (data udokumentowanej wizytacji w parafii) stanął tam szpital i kościółek, w którego wnętrzu znalazł się obraz przedstawiający Przemienienie na górze Tabor.  W 1748 r. w tzw. „Tabelach biskupa Załuskiego”, zanotowano, że obraz oficjalnie uznano za łaskami słynący („Imago Gratiosa Transfigurationis D[omi]ni in Ecclesia per Commissionem agnita„). W ciągu kolejnych lat przy obrazie wierni pozostawiali kolejne wota licząc na boską przychylność. Dziś cudowny obraz znajduje się w nowym (zbudowanym w 1972) kościele parafialnym, w starym natomiast można zobaczyć jego wierną kopię.

Warto wspomnieć jednak, że kult Przemienienia Pańskiego w Cmolasie to nie jedyny rozdział duchowej historii Cmolasu. Pierwsza parafia powstała tam jeszcze w XV wieku. Parafię ufundowano w 1422 r., a w 1489 uzyskała ona samodzielność obejmując swym zasięgiem spory obszar Puszczy Sandomierskiej.

Po Wojciechu Borowiuszu zachowała się między innymi ufundowana srebrna pasyjka w formie krzyża oraz lichtarze, które wciąż znajdują się wśród skarbów kościoła szpitalnego. Wśród wielu ciekawych elementów jego wystroju warto wymienić obraz przedstawiający samego fundatora. Jest on zawieszony na północnej ścianie prezbiterium.

Ksiądz Borowiusz przedstawiony jest przy pulpicie, z dłonią na modlitewniku. W górnym, prawym rogu możemy odczytać datę datę A.D. 1646, a poniżej herb Hołobok opisany literami ABStDPSF Adalbertus Borovius Sannctae theologiae doctor porchus Sanc-ti Floriani – Wojciech Borowiusz.

W 1735 r. dodano dolną część obrazu, która ukazuje scenę widzenia trzynastoletniego Borowiusza na tle panoramy Cmolasu.  To jednak tylko jeden z elementów bogatej polichromii, którą uzupełniają także rzeźby.

Nieduża, urokliwa i na swój sposób urzekająca świątynia znajduje się na wzgórzu, w pięknym zielonym otoczeniu, dzięki czemu nie tylko jej wnętrze, ale także spacer wokół, sprzyjają religijnej refleksji i uspokojeniu duszy.