Sanktuarium św. Pustelników Świerada i Benedykta w Tropiu należy do najstarszych kościołów w tej części Polski. Położone jest w bardzo malowniczej okolicy – na stromej skale nad brzegiem Dunajca. Prawdopodobnie kościół ufundował około 1045 roku Kazimierz Odnowiciel, a poświęcił około 1073 św. Stanisław męczennik. Według tradycji budynek powstał w miejscu, gdzie znajdowała się pustelnia św. Świerada, mnicha benedyktyńskiego żyjącego na przełomie X i XI wieku. W wieku XII do północnej ściany kościoła dobudowano zakrystię. Niewielka jednonawowa świątynia była kilkakrotnie przebudowywana w kolejnych stuleciach. Z pierwotnej budowli zachowały się mury prezbiterium oraz pozostałości północnej i zachodniej ściany nawy.
Tropie to miejscowość związana z początkami chrześcijaństwa w Polsce. Już od IX wieku nad Dunajec przybywali liczni zakonnicy i pustelnicy, aby tutaj głosić Ewangelię. W X wieku przybył w te okolice Św. Świerad – uważany za ucznia Św. Wojciecha. Z czasem dołączył do niego jego uczeń – Św. Benedykt.
Pamiątką obecności św. Świerada na tych ziemiach są jego relikwie, które można oglądać w kościele w Tropiu. Są tam też bezcenne relikwie Krzyża Chrystusowego pochodzące z drzewa, które odnalazła w Jerozolimie matka cesarza Konstantyna Wielkiego św. Helena.
W bogatym wnętrzu kościoła warto zwrócić uwagę na ołtarz z XVII-wiecznym obrazem przedstawiającym św. Świerada i Benedykta adorujących Matkę Bożą, kamienną barokową chrzcielnicę wbudowaną w ścianę i z zamykaną drewnianą, rokokową obudową, oraz wiele pięknych fresków i malowideł.
Poniżej kościoła znajdują się resztki pnia starego dębu, w którym według legendy chronił się święty. W pobliżu jest też Kalwaria Polskich Świętych, czyli droga krzyżowa, biegnąca przez las ze stacjami poświęconymi współczesnym męczennikom.