Zwiedzając  szlak architektury drewnianej województwa małopolskiego nie można przegapić tej świątyni. To najstarszy kościółek i pierwsza parafia polskiej części Orawy. Z zewnątrz lekka bryła przykryta jest gontem, a smukłości dodaje jej dzwonnica. Jednak to, co naprawdę zapiera dech w piersiach to bogate zdobienia wnętrza. 

Obiekt pochodzi z XVII wieku, w 1728 został wzbogacony o prezbiterium. W tym samym wieku rozpoczął się proces przygotowywania przepięknych polichromii. Przedstawiono na nich nie tylko sceny z życia Jana Chrzciciela, obrazy Dekalogu, a nawet 49 wyobrażeń świętych.

Na uwagę uważnych zwiedzających zasługują przedstawienia diabłów. W kościele można ich znaleźć trzynaście. Nie jest to oczywiście przypadek. Okres baroku to między innymi bardzo silny wpływ nurtu kontrreformacji na sztukę sakralną. Zdobienia świątyni służyły nie tylko ozdobie, ale były streszczeniami sakralnych tekstów, instrukcjami postępowania życiowego, przestrogami przez grzechem. Trzynaście diabłów w Orawce pełni właśnie taką rolę.

Są tu także ważne postaci historyczne. Znajdziemy tam  cesarza Ferdynanda III Habsburga oraz arcybiskupa Jerzego Lippaya de Sombor. W archiwach historyków zachowały się listy, które duchowny słał do cesarza pisząc „jako prawy Węgier do prawego Węgra”. Prosił władcę katolickiego imperium o wsparcie wobec rosnących wpływów protestantów.

Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Orawce został ufundowany częściowo przez wiernych, częściowo przez księdza Jana Sczechowicza, który zajął się budową, a częściowo przez środki przekazane przez arcybiskupa. Herb arcybiskupa można odnaleźć wśród zdobień świątyni. Co ciekawe, do dziś zachowało się wiele pism i listów duchownego, które wskazują na jego fascynujące zainteresowania. Oprócz teologii i administracji pochłaniała go między innymi alchemia. Dał temu wyraz w napisanym przez siebie manuskrypcie, gdzie przekonywał, że transmutacja innych metali w złoto jest w zasięgu ludzkich możliwości. Inną naukową pasją arcybiskupa była botanika, którą zgłębiał w ogrodach swojego starszego brata Jerzego.

Wróćmy jednak do świątyni w Orawce. Najstarsza część kościoła zbudowana została zrębowo, czyli bez użycia gwoździ, na przestrzeni lat 1650-1656. Ołtarze, które dziś możemy tam podziwiać pochodzą z XVII/XVIII wieku i są klasycznymi przykładami barokowej sztuki.

Jednym z najstarszych skarbów jest drewniana rzeźba Chrystusa Frasobliwego z przełomu XV/XVI w.