Cerkiew greckokatolicka św. Michała Archanioła w Dubnem powstała w 1863 roku na miejscu świątyni z 1673 zniszczonej przez pożar. Nazwa wsi Dubne, jak i położonego ponad źródłami potoku szczytu Dubne (904 m n.p.m.), pochodzi od łemkowskiego określenia dębu.
Cerkiew została odnowiona w 1929 roku. Po wypędzeniu Łemków w ramach akcji WISŁA (1947) cerkiew została zaadaptowana na kościół rzymskokatolicki. Wpisano ją na listę zabytków w 1964 roku, wtedy też została włączona do małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej. Na poddaszu cerkwi ma stanowisko rzadki w Europie gatunek nietoperza – Podkowiec Mały – dzięki czemu Towarzystwo Pro Natura pozyskało środki z Unii Europejskiej i z Narodowego Funduszu Ochrony środowiska na dofinansowanie remontu pokrycia dachowego cerkwi, który przeprowadzono w 2011 roku. Prace remontowe prowadzono w zimie, gdy podkowce przebywały w jaskiniach.
Cerkiew Łemkowska św. Michała Archanioła reprezentująca styl zachodniołemkowski jest budynkiem drewnianym o konstrukcji jednonawowej, trójdzielnej, którego wieża posiada konstrukcję słupowo-ramową. Dach świątyni jest namiotowy nad nawą, nad prezbiterium ze szczytem skośnym (czyli kalenicowy), wielopołaciowy, pokryty blachą i zwieńczony trzema baniastymi wieżyczkami z pozornymi latarniami. Wewnątrz w nawie i prezbiterium widoczne są kopuły namiotowe, w babińcu strop płaski. Wnętrze zdobi polichromia ornamentalno-figuralna z końca XX w. Rokokowo-klasycystyczny ikonostas (ozdobna, pokryta ikonami ściana we wnętrzu cerkwi) autorstwa Antoniego Bogdańskiego, przedstawia figuralne postacie świętych: św. Mikołaja, św. Michała, Matki Boskiej z dzieciątkiem, Chrystusa Nauczającego, św. Szczepana i Wawrzyńca.
Całe wyposażenie pochodzi z XIX wieku. Najcenniejszym zabytkiem jest ikona „Ukrzyżowanie i złożenie Chrystusa do grobu”.