Chociaż Kościół katolicki od wieków nieprzychylnie podchodzi do kategorii „magia” z pewnością nikogo nie obrazi określenie kościoła w Blichowie jako miejsca magicznego. Za sprawą położenia oraz swojego piękna potrafi naprawdę oczarować każdego, kto go odwiedzi.

Świątynia historycznie ma trójkę „rodziców”. Powstała dzięki funduszom Andrzeja i Marianny Zaborowskich, a inicjatywa budowy wyszła od księdza Wawrzyńca Żywickiego. Trwającą 3 lata budowę ukończono w pierwszej połowie XVIII wieku. Według historycznych źródeł istniał tu wcześniej drewniany kościół i działała parafia – już od pierwszej połowy XIV wieku.

Drewnianą konstrukcję zrębową osadzono na kamiennej podmurówce. Charakterystycznie dla drewnianych świątyń Mazowsza i innych regionów Polski dach budynku przykryty został dwuspadowymi dachami, które zwieńcza wieżyczka na sygnaturkę. Od zachodu dobudowano zakrystię, od wschodu kruchtę. Bryła świątyni zmieniała się wraz z pracami remontowymi i budowlanymi w 1805 i 1870 roku. Tuż przed wybuchem II wojny światowej rozbudowano nawę i przebudowano stropy.

Wiele drewnianych świątyń przyzwyczaja nas do nastrojowo ciemnej tonacji wnętrza, które rozświetlać mają zdobienia ołtarzy. Tutaj od progu nasze oczy mogą tańczyć po kolorowych pięknych detalach. Beczkowe sklepienie zostało ozdobione polichromią autorstwa Władysława Drapiewskiego. Ten wybitny malarz znany był ze swoich prac zdobiących ponad 120 polskich kościołów, głównie na Mazowszu. Delikatne gwiazdy i kolorowe ornamenty roślinne mogą przynieść skojarzenia z obserwacją nocnego nieba z wytyczonymi konstelacjami lub zaglądania do kalejdoskopu. Patrząc na sklepienie nie można przegapić także belki tęczowej z barokowo-ludową grupą rzeźb przedstawiającą Ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa. Pochodzą one z XVII wieku.

Ołtarz główny kościoła pochodzi z przełomu XVI i XVII wieku, dwa boczne z początku XVIII wieku. W prawym ołtarzu warto zwrócić uwagę na drewnianą rzeźbę Chrystusa Ukrzyżowanego z XVII wieku oraz pochodzące z XVI stulecia figury św. Jana Ewangelisty oraz Matki Boskiej Bolesnej. Tuż obok znajduje się późnogotycka rzeźba śpiących Apostołów na Górze Oliwnej, wśród których wyróżnia się święty Piotr z mieczem.

Spośród innych skarbów tego miejsca warto wymienić osiemnastowieczną ambonę. Zdobi ją gołębica, symbol Ducha Świętego, oraz popiersie trąbiącego anioła. Drewniana chrzecielnica w stylu barokowym pochodzi z 1775 roku. Spoglądając w kierunku chóru muzycznego zobaczymy prospekt organowy wykonany ok. 1870 roku.