Rębowska parafia jest świadkiem mazowieckiej historii od czasów, gdy Królestwem Polski rządził król Władysław Łoietek. Od 1320 do pierwszej połowy XIX wieku posługę kapłańską oraz administrację sprawowali tutaj członkowie Zakonu Kanoników Regularnych Stróżów Grobu Chrystusowego. Ich zwyczajowa nazwa to bożogrobowcy lub miechowici. Zakon ten został sprowadzony do Polski w XII wieku przez Jaksę z rodu Gryfitów. Możnowładca wyłożył fundusze na założenie ich pierwszego klasztoru w Miechowie, który z kolei stał się źródłem potocznej nazwy zakonników. Warto wspomnieć, że choć przez wieki struktura i liczebność zakonu się zmieniały, a nawet doszło do jego kasaty, dziś działa jako stowarzyszenie zrzeszające duchownych i świeckich. Jego siedzibą wciąż pozostaje Miechów.

Świątynia w Rębowie zostałą wzniesiona w XVI wieku, doniesienia historyków wskazują, że jest ona spadkobierczynią innego budynku, który musiał ulec zniszczeniu. Choć kościół działał przez tyle lat, nie funkcjonował jako osobna parafia. Erygacja nastąpiła w XX wieku, na zaledwie cztery lata, by znów spaść do rangi parafii filiarnej. Od 1973 znów działa jako samodzielna parafia.

Zbudowany na planie kwadratu kościół odznacza się trzema nawami. Z daleka widać czworoboczną wieżyczkę na sygnaturkę z blaszanym hełmem. Zakrystię dobudowano od północy do prezbiterium, a od zachodu dodano kruchtę.

Wnętrze rębowskiej świątyni pozostaje w wielkim kontraście do skromnej i uroczej drewnianej architektury zewnętrznej strony budynku. Odwiedzający zostaną wręcz zalani grą bogatych barokowych zdobień i detali. Jasne kolory roślinnych ornamentów dodają wesołości poważnym i eleganckim ołtarzom bocznym, utrzymanym w klasycznej bieli i złocie. Ołtarz główny natomiast, zbudowany w stylu manierystycznym, odznacza się także wykorzystaniem błękitu.  W jego centralnej części znajduje się kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej z 1871 roku. Funkcjonuje on jako zasłona drugiego, jeszcze cenniejszego: dzieła Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny z 1672 roku.

Innymi skarbami sztuki sakralnej, których nie można przegapić odwiedzając to miejsce, są: rzeźby z Grupy Ukrzyżowania (znajdziecie je na belce tęczowej), pochodzące z połowy XVI wieku, dwie kropielnice (barokowa z marmuru i gotycka z granitu) oraz siedemnastowieczna barokowa chrzcielnica. Stojąca przed budynkiem dzwonnica pochodzi z XVIII wieku.