Zbudowana w 1868 roku świątynia znajduje się w niewielkiej miejscowości pomiędzy Bielskiem Podlaskim, a Hajnówką. Z daleka zwraca uwagę jej ciekawa forma. Podczas gdy większość świątyń ma nawy na planie prostokąta, tutaj zdecydowano o planie ośmiobocznym. Prezbiterium oraz dwie boczne zakrystie są już tradycyjnie czworoboczne. Nad kruchtą wznosi się dwukondygnacyjna dzwonnica, której pierwszy poziom jest czwro-, a drugi ośmioboczny. Zwieńczenie jej ostrosłupowego dachu, podobnie jak i w przypadku dachu nawy, to cebulasty blaszany hełm. Dachy w całości wykonano z blachy. Świątynia jest orientowana, ma zrębową konstrukcję. Z jej projekt odpowiadali Sylwester Wasiluk i Łukasz Prokopiuk. Majstrowie ci także nadzorowali jej budowę.

Pod koniec XIX wieku cerkiew została siedzibą samodzielnej parafii, a w czasie międzywojennym należała do kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowiańskiego, nazywanego także neounickim. Obrządek ten był odpowiedzią i próbą przyciągnięcia wiernych do katolicyzmu po likwidacji kościoła unickiego przez carat w XIX wieku. Oczywiście hiererchom prawosławia, którzy chcieli przeciągnąć unitów na swoją stronę nie był to mile widziany pomysł. Nie brakowało także w Kuraszewie wiernych prawosławnych, którzy nie mieli ochoty oddawać świątyni we władanie Rzymu. Spór oparł się o sąd, który w 1932 roku zadecydował, że cerkiew zostanie prawosławna. Tak się stało i ten stan utrzymany jest do dzisiaj.

W cerkwi odbywają się nabożeństwa dla wiernych. Turyści, którzy chcieliby zajrzeć do środka, powinni poczekać na koniec nabożeństwa i wtedy poprosić o możliwość wejścia do środka.