Cerkiew
W Czarnej Górze
Wcześniejsza cerkiew w Czarnej wzmiankowana jest pod rokiem 1795. Obecna została wzniesiona w 1834 r. Po 1951 r. użytkowana jako parafialny kościół rzymskokatolicki.
Gruntowny remont obiektu przeprowadzony został w 1967 r. Cerkiew konstrukcji zrębowej, trójdzielna o wydłużonym planie, z szeroką i krótką nawą, poprzedzoną babińcem i z sanktuarium zamkniętym ścianą prostą, z zakrystiami od południa i północy. Przed babińcem sześciokolumnowy portyk zwieńczony trójkątnym szczytem. Wnętrze jednoprzestrzenne, z nadwieszonym chórem muzycznym w babińcu. Wewnątrz wyposażenie z XVIII i 1 poł. XIX wieku. Ikonostas z końca XIX wieku, ołtarzyk ikonostasowy z ikoną Matki Bożej Bolesnej z XVIII wieku, pokrywa chrzcielnicy z 2 poł. XVII wieku, krzyż ołtarzowy zdobiony lustrami z 1887 r. a także 2 rzeźby przywiezione z kościoła w Sokalu. Część dawnego wyposażenia w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku (carskie wrota).
Gruntowny remont obiektu przeprowadzony został w 1967 r. Cerkiew konstrukcji zrębowej, trójdzielna o wydłużonym planie, z szeroką i krótką nawą, poprzedzoną babińcem i z sanktuarium zamkniętym ścianą prostą, z zakrystiami od południa i północy. Przed babińcem sześciokolumnowy portyk zwieńczony trójkątnym szczytem. Wnętrze jednoprzestrzenne, z nadwieszonym chórem muzycznym w babińcu. Wewnątrz wyposażenie z XVIII i 1 poł. XIX wieku. Ikonostas z końca XIX wieku, ołtarzyk ikonostasowy z ikoną Matki Bożej Bolesnej z XVIII wieku, pokrywa chrzcielnicy z 2 poł. XVII wieku, krzyż ołtarzowy zdobiony lustrami z 1887 r. a także 2 rzeźby przywiezione z kościoła w Sokalu. Część dawnego wyposażenia w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku (carskie wrota).