Ten prawdziwy klejnot sakralnej architektury drewnianej ma historię, która liczy sobie ponad sześć wieków. O jego istnieniu wspominał Jan Długosz, istnienie świątyni potwierdza zachowany dokument z 1415 roku. Zabytek, który możemy podziwiać dzisiaj nie jest dokładnie tą samą konstrukcją. Na początku XVI wieku drewniany kościół uległ zniszczeniu z powodu pożaru, jednak szybko na miejscu powstał nowy. To właśnie ta konstrukcja przetrwała aż do czasów współczesnych będąc świadkiem historii przez pięć wieków. Nie dziwi zatem fakt, że w 2003 roku została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Znajduje się tam obok tak znanych zabytków jak między innymi Zamek Krzyżacki w Malborku, Starego Miasta w Krakowie i Królewskich Kopalni soli w Wieliczce i Bochni.

Malowniczy jednonawowy kościół jest orientowany, co oznacza skierowanie jego ołtarza w stronę wschodnią. Sam ołtarz jest pięknym przykładem sztuki snycerstwa, pochodzi z XVI wieku. Zachwyt wśród odwiedzających zawsze wzbudza kaplica Aniołów Stróżów, którą dobudowano do obiektu w XVII wieku. Z tego samego okresu pochodzi wieżyczka na sygnaturkę, czyli najmniejszy z dzwonów. Anioły zresztą są wszędzie, w całej świątyni, a ich najróżniejsze wyobrażenia pokazują jak żywa była w nie wiara wśród lokalnej społeczności. Przyglądając się uważnie obserwator natrafi nawet na jedyne w swoim rodzaju przedstawienie anioła z… wąsami.

Kościół św. Michała Archanioła wypełnia sztuka okresu baroku. Świątynia służyła nie tylko refleksji duchowej i rytuałom religijnym. Jej rolą była także edukacja w materii teologicznej tych, którzy nie umieli czytać i pisać. Przejmujące przedstawienia kolejnych etapów męki Jezusa z Nazaretu, Sądu ostatecznego czy Nauki o Dobrym Umieraniu służyły jako barokowy przewodnik dla wiernych. Uczyły jak przejść przez życie zgodnie z nauką Kościoła by po śmierci trafić prosto przed oblicze Boga. Elementem tej wizualnej nauki są polichromie zdobiące ściany oraz strop nawy głównej.

Wewnątrz budynku można podziwiać dzieła sztuki, które są starsze od samej świątyni. Drewniane figury Świętych Dziewic są pozostałością po poświęconym im ołtarzu i pochodzą z 1410 roku. Obraz Matki Bożej umieszczony w lewym ołtarzu to ponoć dar od samego króla Jana Kazimierza. Gotycka rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem to natomiast najstarszy skarb świątyni i datowany jest na ok. 1380 rok. Chwila zadumy nad sztuką, która przetrwała prawie 700 lat jest doświadczeniem, którego nie można przecenić.

Piękno Kościoła św. Michała Archanioła docenił między innymi Stanisław Wyspiański, który wykonał szkic tego miejsca. Miron Białoszewski poświęcił natomiast mu jeden ze swoich wierszy.