Świątynia wraz z parafią swoje dzieje rozpoczęły w XIII wieku. Informacje na ten temat można przeczytać w dokumentach płockich benedyktynów. Badacze dotarli do zapisków wspominających Łętowo już w 1251 roku, a pierwszy obiekt sakralny na miejscu już w 1333 r. Dwieście jat później opat Paweł Kalecki zdecydował o budowie nowego kościoła. Budynek miał mieć aż dwie kaplice i pięć ołtarzy, a więc był imponujący i nadawał wysoką rangę miejscowości. W drugiej połowie XVIII wieku dokonano przebudowy świątyni. Następnie została ona uszkodzona podczas uderzenia pioruna w 1798 roku. Nie jest pewne, czy z powodu konserwacji, czy z innych powodów, w kolejnych latach wzmocniono podstawę świątyni ceglaną podmurówką. Z tamtego czasu do dziś zachowały się stare ołtarze: w stylu regencji oraz rokoko. W kaplicy uwagę zwraca ołtarz późnobarokowy z kopią obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej z 1889 roku. Jego autorem był Antoni Karol Kolberg.

W XIX wieku w kościele stanęły ośmiogłosowe organy, wybudowane przez Wacława Przybyłowicza. To wybitna postać organmistrzostwa i warto poświęcić jej tutaj chwilę uwagi. Wacław oraz jego syn Stanisław działali w drugiej połowie XIX wieku, ich pracownia mieściła się w Płocku. Stworzyli instrumenty grające między innymi w Niegowie, Wierzbnie, Jeruzalu czy w kampinoskiej świątyni pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Pod koniec XIX wieku do kościoła dobudowano dzwonnicę, a w latach powojennych przeprowadzono kapitalny remont połączony z przebudową prezbiterium.

Drewniany uroczy kościół jest orientowany, wybudowany w konstrukcji zrębowej. Od zachodu wzrok przykuwa kwadratowa wieża, a od południa, nad prezbiterium mała wieżyczka na sygnaturkę z blaszanym dachem przypominającym hełm.

W XXI wieku odnowiono ołtarz główny oraz boczne. Do świątyni wstawiono nowe ławy, remontu doczekały się także organy, a wokół terenu kościoła zbudowano nowe ogrodzenie.