Ze względu na ciągły wzrost ludności do Korsz zaczęli przyjeżdżać kapłani z Reszla, którzy odprawiali Msze Św. w kaplicy urządzonej w dzisiejszej aptece. W 1898 r. z inicjatywy właściciela apteki, po przeprowadzeniu zbiórki wśród katolików, zakupiono trzy morgi ziemi pod budowę kościoła.

Kościół zbudowany został dopiero w 1903 r., a poświecono go 10 grudnia tego roku, a wiec 102 lata temu, na cześć Podwyższenia Krzyża Świętego. W 1904 r. Korsze otrzymały stałego katolickiego duszpasterza, którym został ks. Zimmerman. Prawa parafii otrzymał korszeński kościół dopiero 22 lutego 1910r. Zbudowany w stylu neogotyckim kościół był bardzo mały (dzisiejsze prezbiterium). Jednakże nie wystarczał na potrzeby katolików z Korsz. Kościół stał na niewielkim wzgórzu i nie wiodły do niego schody lecz brukowa droga.

O przyroście ludności w Korszach świadczy wzrost liczby chrztów i pogrzebów odnotowanych w księgach parafialnych. Widzimy tam także nazwiska polskie. Są to prawdopodobnie  robotnicy polscy szukający pracy w Prusach. Już pod koniec lat trzydziestych kościół był zbyt mały dla wiernych z Korsz, mimo, że większość mieszkańców było wyznania ewangelickiego. 1 czerwca 1939 r. przestał pełnić obowiązki proboszcza  ks. Zimmermana,  a zastąpił go ks. Derra. Opuścił on placówkę w końcu stycznia 1945r. wraz z wojskiem niemieckim.

Lata pięćdziesiąte to okres pracy nad upiększeniem kościoła, który już w niczym nie przypominał  swego wyglądu z 1945 r. Czyste ściany i posadzka, ołtarz główny, chorągwie procesyjne, ławki, konfesjonały, ornaty stanowiły dorobek kościoła.  Korszeńska parafia rosła, przybywało wiernych. Maleńki kościół nie mieścił wszystkich podczas nabożeństwa mimo, że powystawiano ławki.

9 sierpnia 1958 r., otrzymano zezwolenie na rozbudowę kościoła. Po upływie roku, 18 października 1959 r., biskup Tomasz Wilczyński dokonał konsekracji kościoła w Korszach, pierwszej konsekracji kościoła w diecezji Warmińskiej po II wojnie światowej.

W 1962 r. położona została posadzka z płytek lastriko, a w 1965 r. zbudowano ołtarz główny, który wybrała z propozycji  większość parafian. Prace remontowe w kościele przerwała nagła śmierć ks. Lachowicza. 17 grudnia 1967 r. nowym proboszczem został mianowany ks. Stefan Winiecki, który objął parafię 31 marca 1968 r. Kościół ciągle był upiększany. 24.09.1969 r. – poświęcił ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy ks. Biskup Jan Obłąk.